Su biaxi in trenu fut stètiu longu e grai. Che sèmpiri, candu fut solu, torràt a arregordai sa vida cosa sua, dda torràt a passai che in d-unu sedatzu, is cosas bonas e malas; finas a su sceberu chi iat fatu unus cantu annus innantis, candu sa gherra dd’iat tocau de acanta. Aici fut…
Sa mama, donau a custa unu bàsidu in fronti, dd’iat arrimada inguni comenti in d-unu letu, dd’iat aderetzada, dd’iat stèrria asuba de unu pannu biancu, e dd’iat nau is ùrtimus fueddus: “adiosu Cecìlia! arreposa in paxi!
comenti e chi duus predis fiant andendi cun sa gruxi po unu mortu, ddis andànt avatu tres o cuàturu baullus portaus a coddu de is portamortus; diaici is predis creiant de depi interrai unu mortu sceti e si-nd’agatànt invècias ses o otu e mancai calincunu in prus.
Spider-man fut disisperau, de candu iat scìpiu ca dd’iant arrefudau sa pensioni no sciiat ita manu si donai. Dinai allogau no ndi teniat ca candu fut giòvanu fut sèmpiri cun sa conca bola bola pensendi a fai su super eroi, a si spallerai cun is piciocas faendi-sì fotografai sarvendi su mundu!
Pàulu Diàconu,
no nci fiat bèrchidu in su sartu, sùrbiu de pastori, aciocu de bestia feroci a su tallu, fura in su puddàrgiu. Puru chi su tempus de messai fiat spaciau, su trigu fiat abetendi ìnnidu su messadori. Cun su ierru arribendi, is bìngias teniant is gurdonis luxentis apitzus de is pèrtias sena de folla.
Ma totus fiant deacòrdiu de una cosa: ca su fatu ca is gatus no boliant ni papai sa petza chi ddis donànt ni bufai lati de su pratìlliu fiat cosa tropu crosidadosa. E po duas diis interas is gatus bellus e mandronis de sa bidda de Ulthar no iant tocau cosa de papai ma iant dormiu sceti o acanta de su fogu o in su soli.
Su de tres mangianus chi is bagamundus fiant in Ulthar, Menes no iat agatau prus su pisitu; e sigomenti ca prangiat a forti in pratza de mercau, unus cantu biddajus dd’ iant nau de su bèciu, de sa mulleri e de is sonus chi iant intèndiu su noti.
Candu, po farta malassortada, sparessiat una gatu e ndi-dd’intendiant is sonus apustis scurigau, su meri si chesciàt chena de podi fai nudda, o mancai si consolàt torrendi gràtzias a sa Sorti ca assumancu no fiat su fillu chi ndi-ddi fiat sparèssiu.
Tucìdidi
Candu po sa timoria no boliant andai s’unu ande s’àteru si moriant abandonaus, e domus medas bessiant sena de genti ca no nci fiat nisciunu chi fessit bonu a ndi donai s’incuru chi ndi dexiat; candu a su contràriu s’acostànt a is personis, si moriant po mori de s’impestu e prus che totu is chi megànt de fai cun bonucoru.
Martinu si fut torrau a sei a traballai. Dònnia borta chi un’umbra aparessiat in sa fentana, ndi pesàt is ogus po biri a chini fut passendi. Avatu de pag’ora iat biu una fèmina a scarteddu bendendi mela. A coddu portàt unu sacu grai chi depiat trantziri de unu coddu a s’àteru.
