Màgini: David Teniers Su giòvunu, 1644, Is 4 stasonis: de Didatticarte
furriau in sardu de:
Ugo Dessy, Su tempus chi passat, Vol. I, S’annu de su messaju, Alfa Edirice, 1989, pg. 63.
www.alfaeditrice.it/shop/collane/su-tempus-chi-passat
www.ugodessy.com
Abrili
Cun abrili beranu est arribbau diaderus. Su mesi inghitzat cun d-una dii chi est dedicada a su spàssiu cun brullas e arrisu. Bastat ca no siat tropu lègia sa brulla, narant is bècius. E bastat puru chi si fatzat in cussa dii sceti, ca apustis est tempus de traballai, d’essi sèrius. “E ita est torrada sa primu dii de abrili?”, amonestant a su chi brullat a disora.
Abrili oberrit sa buca a s’arrisu e s’ogu a su frori. “Abrili bogat sa bècia de su cuili (de su letu)” e “Torrat su lèpuri a cuili ”, su lèpuru torrat a sa tana cun dii bella e abarrat castiendi.
Est Pasca manna. Sa resurretzioni de Gesugristu fait apari cun sa resurretzioni de sa natura, apustis de su letargu de ierru. A custa Pasca ddi nant “manna” po no dda cunfundi cun sa de su mesi de idas chi ddi nant Paschixedda.
Una festa de su Torrai a nasci chi in su mundu de is messajus fait a dda biri e a dda bivi in su torrai a froriri de sa natura e in dònnia manera d’essi de sa vida, aundi s’òmini no est sceti testimòngiu, ma ndi fait parti etotu. Is terras, is colturas, is ortus, is pratzas, is bèstias, is domus, su bistiri e povintzas is alàscias mudant, s’annoant. Est su ciclu eternu de sa vida chi torrat a cumentzai apustis de sa firmada de ierru.
