Màgini: Ferdinand Georg Waldmüller, Rose, 1843, Liechtenstein Museum, Vienna, de Didatticarte
furriau in sardu de:
Ugo Dessy, Su tempus chi passat, Vol. I, S’annu de su messaju, Alfa Edirice, 1989, pg. 70.
www.alfaeditrice.it/shop/collane/su-tempus-chi-passat
www.ugodessy.com
Maju
Maju, se du latinu maius, de Maja, divinidadi de sartu acapiada a su cultu de Vulcanu in Arroma antiga. Apustis de Gesugristu su logu si-dd’est pigau Nostra Sennora, chi a dii de oi custu mesi ndi-dd’est dedicau.
“Allirgu che maju”, nant de su chi est allirgu, prexau, de spètzia bella foras de manera.
Unu mesi benedìxiu duncas po s’òmini de terra, messaju o pastori chi siat, de modu chi “In su mesi de maju dònnia arrunzinu est cuaddu”; giustu su dìciu latinu “Nullus equus quin mense majo hinnitum edat”. “Cuaddu perunu podit fait de mancu de annirgai in su mesi de maju”.
Cun totu custu, a unu chi siat preitzosu, insonnigau ddi nant “Longu che su mesi de maju”, ca su clima est aici bellu ca favoressit a fai meigama sullenu in su birdi discansosu de su sartu.
Cunforma a unu costumu chi ndi benit de is Arromanus, sa primu dii de maju dd’onorant cun festas e cantus.