Màgini: Giuseppe Biasi (1885 -1945), Fèminas.
Sa lìngua de s’identidadi, cussa chi donat emotzionis, s’arremonat de aundi beneus e forsis s’agiudat puru a scioberai aundi andai.
Pedru Cruccas s’at bòfiu arregalai custus versus scritus in sa lìngua de bartzolu cosa sua.
Lìngua sarda
de Pedru Cruccas
Lìngua sarda ses bella e stimada,
ses iscrita in perdas e terras,
in paperis, in biddas e montis,
dda fueddu in dònnia ocasioni.
Sa fueddada de su Campidanu
est sa lìngua de babbu e de mama,
lìngua arrica de istòria e cultura
e dotada de mùsica sàbia.
Apedalu e compongu mutetus,
sonu e cantu cantzonis de prexu,
poesias de dònnia argumentu,
recitadas cun ìmpidu e coru.
Regodendi is diis de pipiesa,
torru agoa a is fatus sutzèdius,
sendi scrutzus in bias de ludu,
nos a scola andamus a pei.
Stringiu beni is bonus sentidus,
bogu a foras is tristus intzùnchius.
Su Sinniori m’ispirit cunsensu
po fai cresci una fidi prus forti.
In s’acàpiu agatas sa poesia a duas lìnguas.
Càstia puru:
In sardu, po su sardu.
In arriscu de dda perdi.
Arratza ‘e lìngua, chi serbat no sciu.
