Sa frumiga aproillat po agiudai a Psichi

Psichi cun sa frumiga: Mantova (MN), Museo Civico di Palazzo Te (1)

Sighit de: Vèneri e Giovi

Cumandau de Giovi, Mecùriu at ghetau su bandu po aciapai a Psichi. Issa, acanargiada de dònnia parti, no podit fai de mancu chi si parai ananti de Vèneri. Arropada de is serbidoras, sa sennora dda certat de mala manera, agoa dd’imponit una proa mala de no crei.

Paraus su contu de sa frumiga e sa màgini de Psichi

Su Burricu de oru, Lìburu VI:

9. (…) Comenti biit chi si-dd’ant batia e parada, Vèneri ndi bogat un’arrisu a scracàlliu e, santziendi sa conca e scarrafiendi-sì s’origa dereta comenti sutzedit a is chi tenint arrennegu furiosu: “Ti ses dinniada a s’acabbu” si fait “de saludai a sorga tua? O prusaprestu ses bènnia po agatai a maridu tuu, in perìgulu po sa ferta chi dd’as ocasionau? Ma abarra assèliu, ca t’apu a arriciri comenti si-ddu merescit una bella nura”; (…)

Raffaelo Sanzio, Villa Farnesina: Psichi, de Wikipedia

10. Acabbau de chistionai, dd’afracat e ddi segat su bistiri in arrogus, dda turmentat tirendi-ddi is pilus e sciumbullendi-ddi sa conca; agoa ndi fait portai trigu, òrgiu, mìgliu, pisu de pabauli, cìxiri, gentilla e faa, ddus amesturat e ddus ponit totus impari a muntoni, e ddi fait: “Comenti e chi ses una serbidora aici lègia, biu ca podis agatai fanceddu sceti faendi cun smeru su traballu tuu: e duncas imoi bollu ponni a proa s’abilesa tua etotu. Sciobera custu muntoni scuncordau de pisu e, assetiau e partziu comenti si depit dònnia nau, innantis de scurigai apu a aprobai su traballu fatu”. Aici aportu su muntoni de totu cuddu sèmini, si-ndi fiat andada a unu pràngiu de coja. Psichi no iat nimancu postu manu a cuddu muntoni sena de forma e malu a sboddicai, ma afrigia ananti de cuddu òrdini disumanu, fiat abarrada spantada e citia. Ma alloddu sa frumiga, su bobboeddu piticu de sartu, biendi su traballu aici difìcili, apiadada po sa fancedda de su grandu deus e frastimendi su coru malu de sa sorga, si ponit a curri a forti e tzèrriat e assortat totu sa cambarada de frumiga chi biviat ingunis acanta. “Lastimai fillas lestras de sa terra mama de dònnia cosa, lastimai a sa bella picioca, mulleri de Amori, in perìgulu e currei allestru a dd’agiudai”. Apròillant undas e undas de su pòpulu a ses peis e cun incuru mannu scioberant e partzint in genias diferentis dònnia pisu de su muntoni, agoa sparessint allestru.

(1) www.lombardiabeniculturali.it/opere-arte/schede/M0210-00289/

Innoi fait a agatai is scritus, originali e italianu

Sighit: Cupidu pedit s’agiudu de Giovi

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.