Màgini: Giuseppe Biasi, 1885-1945
Una arrepentina a sa dereta e arretrogada de Antoni Nàtziu Garau, chi sa Giuria de su de 34 Cuncursus “Sant’Antoni de su o’u” de Mamujada, oi, dd’at assinniau unu mentovu spetziali cun sa motivatzioni afatanti: “Est dae carchi tempus chi Antoni Nàtziu Garau isterret e fachet vinas iscola chin sas arrepentinas. (…) S’arrepentina est de tres zenias: a sa dereta, arretrogada, arriepilogada. Totu sas tres possibilitates intritzint sas paràulas in diversas formas e comente unu trintasès las ripètini a versu intreu, vinas a meitate. Bi cheret capatzitate, comente in custa bella arrepentina arretrogada, pro chi sa tènnica acat sustàntzia prena, poetante, chin su tema signatu: in custu casu sa limba sarda nostra pretziosa. Chi contat e cantat, macari su perìculu est semper chi nois la irmentichemas. Una limba gai bella “sienda ‘e meravìllia, / meravillia ‘e sienda”, narat su poeta” (Natalino Piras).
SU FRORI DE SA LÌNGUA
Arrepentina arretrogada
Bella e armoniosa, lìngua, / ses che a sa mellus cosa,
lìngua, bella e armoniosa, / meri ses de sa favella,
armoniosa, lìngua bella, / su t’intendi unu spantu!
In chistionu e in su cantu / e in poèticu donu,
in su cantu e in chistionu, / ses frorìgiu de finesa;
po su bantu e po s’ofesa, / po is gòcius a su santu,
po s’ofesa e po su bantu / e po decrarai s’amori,
pistighìngiu e dolori, / trassa mala, murighìngiu,
dolori e pistighìngiu, / manigiaus sèmpiri a tui.
Sa cultura fais allui / in su contu ‘e sa Natura,
fais allui sa cultura, / si-nd’amostas(a) is crais,
sa cultura allui fais, / utilosa po sa scièntzia;
pregaus in penitèntzia, / candu in crèsia cunfessaus,
in penitèntzia pregaus, / domandendi a Deus perdonu.
Dònnia sardu, si est bonu, / tziu Remundu galliardu,
si est bonu, dònnia sardu / apretàt a ti fueddai.
Ma poita, oramai, / no ses prus lìngua de tita,
oramai, ma poita, / ti lassaus in abbandonu?
Studendi-ndi seus su sonu, / seus scarescendi-si-ndi,
seus su sonu studendi-ndi, / s’arraxini seus perdendi:
su frori s’est calamendi, / po mori de su sicori,
calamendi s’est su frori: / est pretzisu a dd’acuai!
Ti depeus imperai, / ca ancoras ti teneus,
imperai ti depeus, / in sa scola e in famìllia:
ca ses sienda ‘e meravìllia, / de s’identidadi prenda,
ca ses meravìllia ‘e sienda, / bolis aguantada a strintu,
che pretziau cuadru pintu, / sa Giocunda de Leonadru,
che pretziau pintu cuadru, / de totus avalorau,
che pintu cuadru pretziau, / poita ses sa mellus cosa,
lingua, bella e armoniosa, / de is fillus de Sardìnnia!
Càstia puru:
In sardu, po su sardu.
In arriscu de dda perdi.
Arratza ‘e lìngua, chi serbat no sciu.
Lìngia sarda ses bella e stimada.
