
Mesi de ladàmini
Su ledàmini de s’annu ddu càrriant asuba de su carru a bois cuncordau cun cerda de ladàmini, s’imbasta de fenu agiunta a su carru po ndi-dd’amanniai sa portada, e agoa du spartzinant in is campus de trigu e in is ortus.
Su ledàmini de s’annu ddu càrriant asuba de su carru a bois cuncordau cun cerda de ladàmini, s’imbasta de fenu agiunta a su carru po ndi-dd’amanniai sa portada, e agoa du spartzinant in is campus de trigu e in is ortus.
Is facis prenas de arrori chi si biiant de atesu, mancai su fumu, dd’iant cumbinta ca depiat fai calincuna cosa, a prus che po issa, po is fillus: issa fut una mama atenta chi ddus boliat pesai comenti si spetat.
In dònnia bìngia, is binnennadoris lassant scrichillonis po is pòberus chi andant a scrichillonai. Chi is meris funt stètius de bonu coru, is pòburus de sa comunidadi ant a tenni po su ierru una cubedda de binu bènniu de “sa binnenna de scrichilloni”.
Su chi deu ‘ollu proponni / est a ddu sighi’ a fueddai,
desinuncas, oramai, / dda perdeus custa sienda
chi po nosu est una prenda, / marcadora ‘e identidadi
Pustis de ai intèndiu custus fueddus su para fiat bènniu mudu. Portàt una cara pensosa e afrigia e fatu-fatu murrungiàt tussendi “uhn, uhn…”.
‘Unu spidali’ si fiat nau ‘M’agatu in d-unu spidali’. Comenti mai podiat essi acabbau inguni? Iat circau de s’arregordai se sa dii innantis. Fiat dumìnigu?
A sfortzu acòrru is porcus in sa urra
e incòsciu a cuaddu in circa ‘e agiudu in bidda,
ma si-ddu sciit Deus su pistu ‘e s’ègua murra,
in su paneri assachitendi-mi-dda.
Fillu burdu, arregoltu a vida liada,
Scrutzu e scorriau, fiant tempus cosa ‘e timi,
in sa sfortuna custa m’est tocada
de m’arresci su carru pròpriu a mimi.
A Agìth ndi-dd’iat scidau unu sonu de passus asuba de sa folla in terra, e de nais truncadas. Pustis, iat intèndiu calincunu pispisendi. Cantu tempus fiat dormiu? No ddu sciiat, ma s’intendiat pasiau.