In su campusantu de Bonària: Sa velada
Enrico Valdès: Durci Eulàlia tuu bellu est su nòmini,
de su stimau partia po àtera vida.
Pesada lèbia ‘e losa ti-ndi andas(a),
scurtzu su pei, de custu oi atesu.
Poesia
In tempus de suferèntzia si fùrriat a traitori
Antoni Nàtziu Garau
Mutetus frorius, a tres peis
In s’ora de cuddu apretu:
cun malesa e arrogàntzia,
de naturali mudòngiu,
ti fait dònnia dispetu.
Arguai: atesu de certus amigus!
A chini ddu creis amigu:
asuba ti ghetat ludu,
a lestru si-ndi scarescit,
che a su peus inimigu.
Su Lupu, su Margiani e sa Martinica giugi insoru
A chini po tramperi giai est connotu
po beridadi puru a crei no dd’ant(i)
Su Cruculeu e su Lèpuri
No s’incurai de sei etotu e donai cunsillus a is àterus est cosa de scimprus!
Arribada est sa stràngia
Amigo bellu tengu in Inglaterra
Aìnturu ‘e arretza sèmpri a murigai
Su coru tenit bècia in custa terra
Dònnia dii faina noa est a circai
In arriscu de dda perdi
Su chi deu ‘ollu proponni / est a ddu sighi’ a fueddai,
desinuncas, oramai, / dda perdeus custa sienda
chi po nosu est una prenda, / marcadora ‘e identidadi
E su carru m’est arrèsciu
A sfortzu acòrru is porcus in sa urra
e incòsciu a cuaddu in circa ‘e agiudu in bidda,
ma si-ddu sciit Deus su pistu ‘e s’ègua murra,
in su paneri assachitendi-mi-dda.
Figumorisca apu papau
Fillu burdu, arregoltu a vida liada,
Scrutzu e scorriau, fiant tempus cosa ‘e timi,
in sa sfortuna custa m’est tocada
de m’arresci su carru pròpriu a mimi.
