Francischinu Fortalesa
Oi si contu de Francischinu Fortalesa chi una dii iat detzìdiu de si portai su babai avatu, po fai sa domanda a sa famìllia de sa picioca chi nci teniat in castiada [2] de unas cantu diis.
Read More
Arribada est sa stràngia
Amigo bellu tengu in Inglaterra
Aìnturu ‘e arretza sèmpri a murigai
Su coru tenit bècia in custa terra
Dònnia dii faina noa est a circai
Donniasantu, de Ugo Dessy
furriau in sardu de: Ugo Dessy, Su tempus chi passat, Vol. I, S’annu de su messaju, Alfa Edirice, 1989, pg. 30. www.alfaeditrice.it/shop/collane/su-tempus-chi-passat www.ugodessy.com Donniasantu In custu mesi agataus duas recurrèntzias de importu: inghitzat cun sa festa de is mortus e acabbat cun sa festa de su porcu: su de pangai e cunservai su porcu. Cumentzant…
Cupidu pedit s’agiudu de Giovi
In s’interis Cupidu, pigau de furighedda manna e a faci marria, timorosu po sa severidadi subitana de sa mama, torrat a sa trassa sòlita e, ampuau a su prus celu artu cun is alas lestras, pregat a Giovi defensendi sa càusa cosa sua.
De Diònisu a s’orfismu
Diònisu in sa teogonia òrfica fiat nàscïu de Zeus e apustis bociu, segau a arrogus e papau de is Titanus.
Cicitu Muscau
A Cicitu su traballu de piscai no dd’andàt a gèniu meda e preferiat contai contus.
Una festa chi no spaciàt mai
In su tempus finsas a s’acabada de is annus 50, candu ancoras no nci fiat sa televisioni, sa genti de “is bàscius” [2], in s’istadi longa de Casteddu, nci bessiat de is domus po si gosai su friscu de su maistraleddu chi si-ndi pesat apustis scurigau.
Mesi de ladàmini
Su ledàmini de s’annu ddu càrriant asuba de su carru a bois cuncordau cun cerda de ladàmini, s’imbasta de fenu agiunta a su carru po ndi-dd’amanniai sa portada, e agoa du spartzinant in is campus de trigu e in is ortus.
Un’òmini imortali? Ellus, ma una mama coidadosa puru!
Is facis prenas de arrori chi si biiant de atesu, mancai su fumu, dd’iant cumbinta ca depiat fai calincuna cosa, a prus che po issa, po is fillus: issa fut una mama atenta chi ddus boliat pesai comenti si spetat.
Sa frumiga aproillat po agiudai a Psichi
“Lastimai fillas lestras de sa terra mama de dònnia cosa, lastimai a sa bella picioca, mulleri de Amori, in perìgulu e currei allestru a dd’agiudai”.