Lioni, su cani de su bandidori sciancau – Segundu

English version – Versione italiana

Contu originali in sardu

 

Contu pigau de “Po Cantu Biddanoa” de Benvenuto Lobina.

Lioni, su cani de su bandidori sciancau

Segundu parti – (innoi fait a ligi sa primu: first part)

Poi, aillargu, s’intendint is arrodas de unu carru. Deboletza aspetat, su carru s’acòstiat, Deboletza fueddat cun su carradori, poi ponit sa bèrtula in su sterrimentu de su carru, su carradori pigat su cani in bratzus e cun delicadesa, comenti e chi essit lìgiu in su coru de Deboletza, ddu ponit asuba de sa bèrtula.

De caniferoci.blogspot.com2012

Intrant in bidda ch’est scurigau. Su carru si firmat ananti de sa domu de su bandidori, su carradori torrat a pigai su cani in bratzus e Deboletza sa bèrtula, intrat e dda ponit acanta de sa tziminera. Su carradori, a lèbiu a lèbiu, nci ponit asuba a Lioni. Su cani, cun is ogus mesu abertus, càstiat su meri e torrat a movi apenas sa coa. Deboletza si-ddi setzit acanta in d-una cadiredda e torrat a ddi passai sa manu in conca, in sa schina, a lèbiu, timendi de ddi fai mali. Poi ddi benit un’idea: narat calincuna cosa a su cani, nci bessit e no passat meda chi torrat cun Bufalubrodu. Bufalubrodu “vìsitat” su cani mellus de unu dotori, citiu, tochendi-ddu cun is didus in dònnia logu, firmendi-sì candu a su cani ddi bessit unu tzùnchiu, poi narat sa sua: Lioni portat duas cambas segadas, una ananti e una asegus, e tres costas, sa schina tzinniada; su sànguni chi at fatu depit essi de figaus. Ma fortzis si sarvat.

Ddi ponit una tauledda in donniuna de is cambas segadas, beni strinta cun tiras de tela; po is costas no si podit fai nudda, po sa schina nimancu. “Dona-ddi calincuna cullera de lati, ma artzia-ddi sa conca abelu abellu. Torru cras a merii”.

Fut torrau dònnia merii, diis e diis.

Deboletza iat curau a Lioni che unu pipiu, che unu fillu, fendi totu su chi ddi naràt Bufalubrodu, abarrendi acanta de su cani dònnia momentu chi podiat, dormendi acanta sua a su noti, in d-una stòja. Dďiat aiscau cun lati e brodu, e apenas Lioni iat pòtziu papai, cun arrogheddus de petza beni cota. Cun passièntzia, cun amori, comenti si fait cun d-unu fillu.

Apustis de unu mesi, unu mangianu, candu fut pesendi-si-ndi, Deboletza s’iat agatau a Lioni acanta de sa stòja, strantàrgiu: portàt su tzugu trotu, sa schina aciuvada, e candu si fut mòviu caminàt che su meri. Cun cuddus ogus de cristianu pariat domandendi perdonu d’essi comenti fut, movendi sa coa bregungiosu. Po Deboletza fut comenti e chi Lioni essit tentu su fueddu: dďiat passau sa manu in conca, in sa schina, abelu abellu, scaringendi-sì a arriri: tra cani e meri no ddoi iat bisòngiu de fueddus.

Tres diis apustis Deboletza iat detzìdiu de bessiri cun Lioni, a ghetai unu bandu, comeni iat fatu sèmpiri in cussus annus. Ma timiat. Timiat chi is biddanoesus essint fatu cun su cani comeni iant fatu cun issu, candu, apustis de su chi ddi fut sutzèdiu, fut bessiu de domu sciancau, cun su bàculu, e dďiant postu cuss’annomìngiu.

Ma bai a cumprendi is biddanoesus: candu ddus iant bius in Sa Pratzita, sciancaus totu e is duus, si-ddus iant postus in mesu pedendi-ddis novas, frandighendi su cani, alligrendi-sì de ddu biri torra cun su meri. Totus sciiant cun cali coràgiu Lioni iat afrontau su malloru.

E, cosa de no crei, Deboletza fut torrau a essi Domianu, e su cani fut abarrau Lioni.

 

 

Màgini de crobeca: pigada de Timetoast

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.