Lioni, su cani de su bandidori sciancau – Primu

English version – Versione italiana

Contu originali in sardu

 

Apustis de “Tia Angiullina” e de “Antoni Maria Mulas”, alloddu un’àteru contu pigau de “Po Cantu Biddanoa” de Benvenuto Lobina.

Lioni, su cani de su bandidori sciancau

Primu parti – (innoi fai a ligi sa segundu: second part)

Deboletza, su bandidori sciancau, teniat unu cani, unu bellu cani colori de meli, mannu che unu vitellu, di arratza fonnesa, naràt su meri, atriviu, capassu de firmai unu malloru arrui, naràt su meri, si dďessit beniu a tretu. Pariat unu lioni, no unu cani, po cussu dďiat postu Lioni.

Una bella dii de donniassantu, Deboletza e Lioni fiant andaus a circai cardolinu, faci a Is Tacus. Abellu abellu Deboletza, cun su bàculu e una bertuledda a coddu, currendi ananti e infatu Lioni, firmendi-sì fatuvatu a fragai una perda o a artziai sa camba in d-un’àtera, prexau comenti e chi fessit andendi a festa. Mischinu.

Arribaus a Is Tacus, mentris Deboletza fut girendi passu passu, circhendi a conca bàscia in d-unu paris acantu creiat chi ddoi fessit cardolinu de petza, de palas de una màcia de modditzi ndi stuppat totinduna unu malloru nieddu. Arrui. Comenti biit a Lioni, su malloru, sulendi che una pìbera, si-nci-ddi scudit asuba a conca bàscia, sciamiendi is corrus acutzus, circhendi de ddu ferri a morti cun d-unu scàviu infatu de s’àturu. Ma Lioni no est unu cani de bèrtula, e si-ddi fùrriat a dentis in foras murrungendi, tzaulendi acurtzu acurtzu, airau, mussiendi-ddu cun feli acantu podit, a su tzugu, a su piturrali, a su fundu de s’origa. Su malloru però no si firmat, si-ndi scutulat su cani e caminat, scàviat e caminat, passu passu, fintzas a chi nci portat a Lioni acanta de unu spérrumu. Po unu pagheddu su certu sighit ingunis, cun su malloru chi cun is corrus de atzàrgiu bolit donai a su cani s’ùrtimu corpu, su corpu chi pongat fini a su certu, ma su cani no tenit gana de s’arrendi, est abetiosu e atriviu, si movit che un’anguidda, si cravat a su malloru che unu dimòniu, pesendi-si-ndi de terra e murrungendi, cun sa baulada in buca, su pilu atzutzuddau, mussiendi cun feli acantu arrennescit a arribbai. Ma sena de si-nďacatai, torrendi asegus comenti caminat su malloru, Lioni est lòmpiu a s’òru de su spèrrumu. Si-nďacatat su malloru, però, chi abascendi lestru sa conca arrennescit a ddi ponni tou e is duus corrus asuta de brenti, e pesat a bolai su cani. Lioni furriotat in s’àiri, e cun d-unu tzàulu disisperau nci arruit in su spèrrumu. Tandu su malloru àrziat prus in artu sa conca, superbu, si fùrriat, marrasceddat, pesat unu corrinu e si-nci stèsiat a passu adasiau, cun s’àiri de su bincidori.

Cani fonnesu antigu. Màgini pigada de Wikipedia

Deboletza, firmu, cun su bàculu in d-una manu e unu cardolinu in s’àtera, at bistu totu ma no at pòtziu fai nudda. At provau a tzerriai a Lioni, ma su cani no ddu podit intendi. Candu dd’at bistu arruendi-nci in su spérrumu, Deboletza nci at fuliau su cardolinu, e cun su bàculu e su passu chi ddi permitint is cambas pagu seguras, a pampadas, arrumbulendi in sa calada prena de spina, acudit acantu pentzat chi potzat essi arrutu su cani. Intedit unu tzùnchinu e biit a Lioni: nc’est arrutu in pitzus de unu muntoni de perda e de spina, ddi bessit sànguni de buca e de origas, ma candu Deboletza ddi ponit sa manu in conca sentzat de tzunchiai. Parit mortu. Però connoscit sa manu ‘e su meri, sa boxi, cumprendit is fueddus, e apustis de unu pagheddu movit apenas sa coa.

Oras passant, cun Deboletza carinniendi su cani mesu mortu comenti e chi dd’essit pòtziu donai vida cun sa manu amorosa.

(sighit: continues)

 

 

Màgini de crobeca: Bull-baiting, màgini de su 1821, de Wikipedia

 

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.