Cicitu Muscau

Una festa chi no spaciàt mai – Segundu

de Danieli Sanna

(sighit de sa primu parti)

Unu de is prus circaus e connotus foxileris fiat Cicitu Muscau, unu piscadoreddu sghilliau [1] e mesu sfainau chi nci teniat una barchixedda mali-pigada chi, comenti pigàt su mari, s’arrepreniat de àcua, e po cussu dda depiat lassai in sicu. A Cicitu su traballu de piscai no dd’andàt a gèniu meda e preferiat contai contus. Ma po fai bivi sa famìllia sua ddi tocàt amarolla a fai s’ùnicu traballu chi iat imparau, e po cussu andàt a agiudai àterus piscadoris chi teniant barca bona, circhendi de apillai puru calincunu dinareddu chi ddi serbiat po arrangiai sa barca sua.

S’allumìngiu “Muscau” si-dd’iant postu po su fatu chi issu no s’arretiràt mai ananti de una tassa de muscau de Campidanu de Casteddu, binu chi ddi praxiat meda e chi si-ddu cumbidànt in is mericeddus e in is notis de istadi, in su mentris chi fiat contendi contus.
Podiat sutzedi chi sa tassa stentessit a arribai, e insandus Cicitu cumentzàt a fai sa boxi sarragada e a tussiri e scarrasciai finsas a candu no arribàt una bella tassa prena de muscau: pariat chi cussu binu durci arrennescessit puru a ddi fai arregordai (o imbentai, custu no ddu scieus) is prus atrivius e togus acontèssius chi faiant scracalliai de s’arrisu is chi dd’ascurtànt.

Unu de is contus preferius de Cicitu Muscau fiat su de Francischinu Fortalesa, personàgiu chi esistiat deaderus ma chi su nòmini si-dd’iat imbentau Cicitu etotu po cuai chini fessit. Francischinu fiat un’òmineddu làngiu e lègiu, e s’allumìngiu de “Fortalesa” [2] si-dd’iat postu po ddi stroci sa bisura, smanendi-si-dda [3] a s’arrevèsciu.

Cicitu de custu bellu schèsciu [4] contàt fatus chi fiant sutzèdius deaderus, mancai smanendi-ddus, e strociat sa fueddada de is piscadoris de sa Marina [5], cumbinada cun su chistionai a scrillitus de Francischinu e de cussu nasali de su babai Zìnzulu Sìmbula, àteru personàgiu chi esistiat deaderus, ma custu puru teniat unu nòmini imbentau de Cicitu.

Zìnzulu, chi fiat bèciu e sèmpiri imbriagu, e su fillu Francischinu Fortalesa, fiant duas figuras chi scallentànt meda is chi ascurtànt su contu, e a s’acabada, apustis chi iant intèndiu a Cicitu strocendi-ddus, si spassiànt circhendi issus etotu de fai is boxis de is duus personàgius.

Su contu sighit, bai a sa de tres parti

  1. “Sghilliau” in d-unu fueddu sceti bolit nai “sganiu e mandroni” (in italianu est “svogliato e pigro”).
  2. “Fortalesa” in italianu est “fortezza”.
  3. “Smanai” in italianu est “esagerare”.
  4. “Bellu schèsciu” tenit su sentidu de “personi de pagu profetu”, in italianu est “persona poco affidabile”.
  5. Sa prus manna diferèntzia cun sa fueddada de Stampaxi fiat chi in sa fueddada de is piscadoris de sa Marina s’alveolari vibranti r [r] in corpus de fueddu, ananti o apustis de consonanti, nci bessiat a alveolari laterali l [l], e duncas “sardu” => “saldu”, “pratu” => “platu”, “perda” => “pelda”, “pirmissu” => “pilmissu”, “prumiti” => “plumiti”.

Màgini de crobeca de Valentina Panzera, Cagliari vivere in vacanza FB. 29.03.2023

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.