
Su Lupu, su Margiani e sa Martinica giugi insoru
A chini po tramperi giai est connotu
po beridadi puru a crei no dd’ant(i)
A chini po tramperi giai est connotu
po beridadi puru a crei no dd’ant(i)
Insandus su Cavallieri si-ndi fiat scirau totu in d-una borta, si fiat intèndiu una cosa moddi in is manus e iat pensau: «Cessu… ma ita est sutzèdiu?
S’incrasi, Cavallièr Scrafìngiu, in cussu merii de istadi, si-nci fiat corcau casi spullincu in su letu mannu, abetendi chi arribessit s’infermera.
Cavallier Scrafingiu (…) allonghiàt sa manu e si scrafiat su paneri mannu chi teniat, circhendi de asseliai su papìngiu lègiu chi ddi beniat.
No s’incurai de sei etotu e donai cunsillus a is àterus est cosa de scimprus!
Ma a Zìnzulu Sìmbula oramai ddi furriàt àteru in conca, oramai si fiat avolotau e nisciunus dd’iat a essi pòtziu firmai prus.
Comenti iant abertu s’enna, iant biu a su babbai e sa mamai de sa picioca, prexaus che pascas, chi ddus fiant cumbidendi a intrai
Martinu si fut torrau a sei a traballai. Dònnia borta chi un’umbra aparessiat in sa fentana, ndi pesàt is ogus po biri a chini fut passendi. Avatu de pag’ora iat biu una fèmina a scarteddu bendendi mela. A coddu portàt unu sacu grai chi depiat trantziri de unu coddu a s’àteru.
Zìnzulu in beridadi fiat disigiosu de connosci is sorgòngius e boliat fai sa parti sua, sa chi dònnia babbai depiat fai, e duncas fiat circhendi de si cuncordai mellus e de si-ndi bogai su fragu de su binu cun d-una caramìllia de amenta, a sa moda de is imbriagonis.
La’ chi is piciocas bellixeddas portant grillus in conca, e a s’acabada sa bellesa passat po totus, ma is corrus abarrant!