
Is poesias de Teresa Mundula Crespellani
de Aleni Serra
Su scriri in casteddaju esti po mei
su veru gosu de sincerirari,
sa rima parit bèngara de sei,
s’idea nascit gosendi libertari.
de Aleni Serra
Su scriri in casteddaju esti po mei
su veru gosu de sincerirari,
sa rima parit bèngara de sei,
s’idea nascit gosendi libertari.
Is pipius bessint de domu po garronai peri sa bidda, tochendi a dònnia genna po pediri donixeddus, “seus bènnius po is ànimas”. Is de domu donant castàngia, nuxi, figu sicara, drucixeddus po is ànimas de is mortus insoru e “a àterus annus”.
In su 1812, po mori de sa carestia, sa mindighèntzia fiat spartzinada apetotu, su pòpulu si fiat morendi de fàmini, mentras sa corti Savoja biviat in su lussu e is meris mannus amanniànt is siendas insoru comporendi po nudda sa terra de is messajus famius. Sa burghesia pitica puru fiat sunfrendi: impreaus, sordaus, butegheris, e aici sighendi. E duncas fiant in medas a stai mali, genti studiada puru, intelletualis chi cumpartziant is bideas liberalis de Giuanni Maria Angioy.
Candu in su 1812 fiat arribada sa prus carestia mala chi s’òmini podiat arregordai, sa mindighèntzia de su pòpulu fiat bènnia aici manna de no dda podi poderai prus. Is personis andànt a su sartu po circai erba de papai e Casteddu fiat prena de genti disisperada e famia chi, circhendi agiudu, fatu-fatu si moriat in s’arruga.
de Benvenuto Lobina
Poi, aillargu, s’intendint is arrodas de unu carru. Deboletza aspetat, su carru s’acòstiat, Deboletza fueddat cun su carradori, poi ponit sa – bèrtula in su sterrimentu de su carru, su carradori pigat su cani in bratzus e cun delicadesa, comenti e chi essit lìgiu in su coru de Deboletza, ddu ponit asuba de sa bèrtula.
de Benvenuto Lobina
Deboletza, su bandidori sciancau, teniat unu cani, unu bellu cani colori de meli, mannu che unu vitellu, di arratza fonnesa, naràt su meri, atriviu, capassu de firmai unu malloru arrui, naràt su meri, si dďessit beniu a tretu. Pariat unu lioni, no unu cani, po cussu dďiat postu Lioni.
de Maria Farranca
– Cixireddu, mi ddu donas unu troni de àxina?
– Nossi, dd’ant contau a troni a troni.
– E dona-mi-ndi mesu troni.
– Nossi, dd’ant contau a mesu troni a mesu troni.
– E dona-mi-ndi unu pibioni.
– Nossi, dd’ant contau a pibioni a pibioni.
– E deu insaras ti pigu e ti-nci ghetu a sa bèrtula.
E nci-ddu ghetat a sa bèrtula, ca fiat piticheddu meda.
Su fueddu “ecuinòtziu” ndi benit de su latinu: “aequa nox”, ca sa noti est longa cantu sa dii. Duas bortas a s’annu sa dii durat giustu doxi oras in totu sa Terra, su soli allùmiat is duus emisfèrius a sa pròpiu manera, ma sa diretzioni de sa luxi est a s’imbressi. In s’ecuinòtziu de atòngiu,…
Mirendi Casteddu, fainosa e chitzana, Pauli sonàt de sonallas ‘e boi de contus antigus, de stroci-arrana, s’ arrisu ‘e sa genti incarada in fentana ma de poburesa patiat prus de oi. S’ arrastu ‘e su sartu, aditzu, lompiat su nuscu ‘e su trigu o de mela pidòngia. Sa bidda ‘e mutetus frorius s’ intipiat Pauli…